Geloven

Wat is geloven/ Wie is God?

Wat een moeilijke vraag.. Geloven is iets wat je hoopt heeft volgens mij. Je gelooft bijvoorbeeld in de goedheid van de mens en je hoopt ook dat het in de mens naar boven komt. Je gelooft in iets of iemand om die een positief gevoel te geven en omdat hij of zij je ook een goed gevoel geeft.

De rituele dimensie (symbool-handelen)

Voor vele mensen kan dit het bidden zijn. Voor mij is dat eigenlijk niet zo van belang. Ik heb wel een doodsprentje op mijn nachtkastje waar ik af en toe eens naar kijk alsof hij me nog ziet, maar anders is het niet echt aan bod.

De mythologische dimensie (verklaren)

Veel mensen zoeken een verklaring achter de verhalen zoals het scheppingsverhaal, verhaal van het jodendom. Ik doe dit niet ik zoek geen verklaring achter die verhalen want ik geloof er ook niet echt in. Hetgeen wat ik wel geloof is de oerknal. Het is een wetenschappelijke theorie waar ik sterk in geloof. Vorig jaar heb ik daar een uitgebreide reportage van gezien en vond die heel fascinerend. Ik geloof niet in die verhalen omdat er niet echt bewijzen zijn dat het effectief zo was.

De doctrinele dimensie (leer)

Ieder geloof heeft een inhoud, waarin men gelooft. In mijn geloof hoeft dit niet. De ene dag geloof ik dat en de andere dat. Ik kan in verschillende dingen geloven, die later niet meer van belang zijn. Vroeger geloofde ik dat de hel echt bestond, nu al lang niet meer.

De ethische dimensie (goed en kwaad)

Ik geloof de mens een goed en kwaad iemand in zich heeft. Kwaad moet je niet associëren met de duivel. Als iemand boos wordt omdat iets of iemand iets heeft gedaan wat absoluut niet kan, dat bedoel ik met een kwaad iemand. Als je echt enorm kwaad ben, dan ben je uzelf eventjes niet meer. Het kwade neemt je dan zogezegd over.

De sociale dimensie (groepsgebeuren)

Geloven kan je alleen doen, maar waarom niet in groep? Als je goed nadenkt doe je dat zelf al onbewust. Denk maar aan huwelijken, doopsel, communies en zelf begrafenissen. Deze factor biedt een enorme steun aan elkaar.

De ervaringsdimensie (verbondenheid)

Ik voel me verbonden met de mensen rond me heen. Zelfs met dieren. Mensen geven je een goed gevoel en zorgen er voor dat je gelukkig bent, dieren kunnen dit ook. Ik voel me verbonden met mijn familie, vrienden, kenissen,.. Zelfs met de buschauffeur want hij of zij is degene die mij brengt naar school. Iedereen staat in verbinding met iedereen.

Casus: 'Scholen kunnen beter stoppen met huiswerk'

Ik las het artikel 'Scholen kunnen beter stoppen met huiswerk.' Het eerste wat ik dacht, was 'hmmm ja doe dat maar!' De reden daarom is misschien omdat ik vind dat we zelf te veel werk mee krijgen naar huis.

Twee kinderpsychiaters geven verschillende argumenten aan waarom scholen geen huiswerk meer mogen geven. De grootste reden is eigenlijk voor de relatie tussen de ouders en het kind. Het kan namelijk de relatie schaden, omdat bepaalde ouders verwachtingen hebben van het kind. Het kind wil dan ook echt niet falen omdat ze bang zijn hoe zijn ouders zullen reageren.

Nog een andere reden is omdat er soms te weinig tijd is. Veel ouders hebben een drukke job en moeten laat werken. Als je kind maar 10 minuten nodig heeft dan is het rap gedaan, maar als je kind meer dan uur nodig heeft dan ben je al een heel tijdje bezig met dat huiswerk.

Ik begrijp volkomen dat ouders niet altijd de tijd hebben om te helpen met het huiswerk. Toch denk ik dat het huiswerk wel moet blijven. Het stimuleert het kind om zelfstandig dingen te doen en te presteren in eigen belang. Wat ik wel vind, is dat huiswerk moet verminderen.

Sommige scholen geven zoveel huiswerk mee, dat veel kinderen het niet meer zien zitten om naar school te gaan of die zelfs tot laat in de avond nog bezig zijn er mee. Ik vind ook wel dat het een invloed heeft op de relatie tussen het ouders en het kind. Je bent zodanig bezig met je taken, dat je niet veel vrije tijd meer hebt met je ouders. Als het huiswerk dan niet lukt, geraak je gefrustreerd en reageer je het af op je ouders. Wat ook niet echt helpt voor het goede contact.

Ik blijf nog altijd voor huiswerk. Het helpt je echt verschillende vaardigheden onder de knie te krijgen.

Wat denk jij?

The bucket list

Een film die me ook altijd is bijgebleven is de The Bucket List.
Vorig jaar kregen we die te zien in de les godsdienst.

De film gaat over 2 mannen die elkaar ontmoeten in het ziekenhuis.Edward, een zeer rijke man en Carter, die al jaren een automonteur is. De eerste ontmoeting verliep eigenlijk niet goed. Ze konden elkaar niet uitstaan. Op de één of andere manier besluiten ze om een bucket list te maken. Die bucket list moest gedaan zijn voor ze gingen sterven.

Elke stap die ze zetten om hun bucket list af te werken, brengt hen dichter bij elkaar. Ze kunnen namelijk al niet meer zonder elkaar. Deze film is zeker aan te raden!

Film: Oscar et la dame Rose

Hey!

In één van de lessen RZL kregen we de film ‘Oscar et la dame Rose’ te zien. De film gaat over Oscar, een jongen die kanker heeft. In het ziekenhuis doen ze er alles aan om hen te laten leven. Zijn ouders durven Oscar niet onder ogen te komen want ze hebben het er te moeilijk mee. De dokter is net hetzelfde, hij durft er niet over te praten met Oscar. Op een dag hoort Oscar stiekem dat hij gaat sterven. Hij is ervan kapot en sluit iedereen en alles uit.

Om je een beetje een idee van de film te geven, zal ik die even kort samenvatten. Als Oscar aan het ravotten is in de gang loopt hij tegen een dame die pizza’s maakt. Die dame scheldt hem uit voor al wat schoon is. Oscar is zeer overdonderd, maar toch is zij de enige waar hij nog wil tegen praten. La dame Rose komt hem dagelijks bezoeken en vertelt hem dat hij in 12 dagen moet leven. Elke dag staat voor 10 jaar. Die 12 dagen waren de beste momenten van zijn leven. Om verder te weten hoe het gaat, zal je de film moeten bekijken. Dit is de trailer.

Als ik mijn mening van film in 3 woorden moet beschrijven dan kies ik voor begrip, emotioneel en prachtig. Ik koos voor begrip omdat ik dat ook heb voor de persoon die film gemaakt heeft. De manier hoe hij het onderwerp aanpakt is niet alledaags, maar toch heel mooi. Emotioneel, het is en blijft een moeilijk onderwerp en zeker  als het je er in jouw leven ook al mee geconfronteerd werd. Prachtig omschrijft gewoon de hele film. Keer op keer doet de film je verrassen.

De film wordt langzaamaan opgebouwd. Natuurlijk zijn er dingen die je herkent en dingen waarvan je denkt ‘Oei, nee.’ Wat ik herken is bijvoorbeeld dat mensen zich sterker voor doen dan ze zijn en dan plots een breekpunt bereiken. Rose had een hekel aan ziekenhuizen en zei altijd dat ze er ging zijn voor Oscar. Aan haar familie vertelde ze dat de jongen niets voor haar betekende. Toch op een avond klapte zich dicht. Ze begon stevig te huilen omdat ze het eventjes niet zag zitten. En ja zoals je wel al weet ben ik ook zo. Ik doe me voor als iemand die alles aankan, tot dat ene momentje..

Er zijn drie scènes die ik steeds zal zien als ik de naam van de film hoor. Dit zijn de scènes op een rijtje. In het ziekenhuis stort Rose haar hart uit bij Oscar. De reactie van Oscar was heel teder. Hij zei: ‘Ik zal je adopteren, zodat je je weer gelukkig voelt.’ Dit vond ik een heel teder moment hij laat je voelen alsof je iets betekent. Ik ben ook zo iemand die zich speciaal wil voelen. Wie wil dit niet? Ik ben er zeker van dat jij dat ook wilt. 

Wat ik me het beste kan herinneren is wanneer Rose zegt dat hij 12 dagen te leven heeft. Ze zei dit niet zomaar, maar op een speciale manier. Elke dag word je 10 jaar ouder, gedurende 12 dagen. Dit moment vond ik zeer mooi. Ik had echt respect voor Rose, gewoon al de manier waarop ze dit deed. Ook had ik medelijden met Oscar want het was de moment dat hij wist hoeveel dagen hij nog te leven had. Ik weet goed genoeg hoe het is om te horen hoe lang nog iemand te leven heeft. Ik ben al mensen verloren in mijn leven en kan die jammer genoeg niet terugbrengen. Het belangrijkste is dan nog altijd het beste er van maken.

De derde scène die ik onthoud is niet echt positief. Het is de moment waar de moeder zegt dat ze haar zoon niet meer wil zien voor de moment. Welke moeder kan dit nu zeggen over haar zoon? En zeker in zo’n omstandigheden? Ik kan het niet en zit dan ook vol ongeloof voor dat moment. Ik vind nog altijd dat je als moeder er moet zijn voor je kind. Zelf ben ik opgegroeid met een heel open relatie tussen ik en mijn ouders. Ik hoop dan ook later hetzelfde te hebben met mijn kinderen.

Zoals ik zei, kan ik me totaal niet plaatsen in de manier hoe de ouders omgaan met Oscar. Zelf wordt ik thuis met heel veel liefde behandeld en kan me dan ook niet voorstellen hoe het is om zo’n afstandelijke ouders te hebben. Ik denk ook als kind dat het juist belangrijk is dat je ouders er nog steeds zijn voor jou..

De regisseur wil ons duidelijk maken dat kinderen veel meer begrijpen dan we denken. We zeggen vaak het zijn nog maar kinderen, maar ze kunnen meer dan we denken. Hij maakt ons ook duidelijk dat niet iedere ouder sterk genoeg is om dingen onder ogen te komen en buitenstaanders juist wel. Hij maakt ons ook duidelijk dat we een persoon met een bepaalde ziekte hen nog de beste tijd van hun leven moeten bezorgen.

Zijn visie komt vaak overeen met de mijne, zoals de relatie tussen Oscar en Rose. Die is prachtig voorgesteld. Het toont aan dat echte vriendschap nog bestaat en dat we er alles zullen aandoen om die te behouden. De manier van lijden is ook mooi voorgesteld. Het werd niet te rooskleurig voorgesteld. Kanker is en blijft een ziekte die pijn doet.

Ik kan me totaal niet plaatsen in de visie over God. Oscar schrijft brieven naar God, die Rose dan met een ballon in de lucht loslaat. Waarom naar God? Waarom niet naar een bestaand persoon? Dit komt waarschijnlijk ook omdat ik niet echt geloof in God.

Als ik van jou was, zou ik de film zeker en vast eens bekijken. Je zal versteld staan van hoe zo een onderwerp, zo mooi verfilmd kan worden.

Vele groetjes

Joke

 

Vragen om een stuk pizza

Ik zag onlings een filmpje op Facebook die me toch even deed stil staan bij het leven van een dakloze.

In het filmpje vragen twee jongens aan verschillende mensen een stukje van hun pizza. Telkens kregen ze niets en werden ze wat scheef bekeken. Na 20 minuten hadden ze nog steeds geen pizza. 

Plots gaat één van de twee jongens naast een dakloze zitten die pizza heeft. Hij vraag een stuk en krijgt die dan ook meteen zonder twijfelen. De jongen eet wat van zijn pizza en staat dan op. Hij geeft geld aan de dakloze, bedankt hem en loopt weg. De man zijn reactie was heel mooi. Hij begon meteen te wenen.

Zo zie je dat niet iedereen hetzelfde is ingesteld. Ik vind het zeer mooi dat een dakloze zijn eten deelt terwijl hij zelf bijna niets heeft. Dat zorgt er ook voor dat er een ander beeld gevormd wordt over daklozen. Het zijn niet alleen mensen die bedelen achter eten of geld. Het is een mens net als jij en ik die wilt overleven. 

Je kan het filmpje hier bekijken.

Bosbranden in Australië

De afgelopen dagen hoorde ik niets anders in het nieuws dan, de bosbranden in Australië zijn nog steeds niet geblust en richten enorme schade aan huizen, maar er zijn ook al doden gevallen.

Ik las dit artikel 'Bosbranden Australië richten enorme ravage aan' en werd er stil van. Ik wil niet in de mensen hun schoenen staan. Uw huis kwijt zijn, brandwonden, uitgeput zijn. Het zijn lange dagen voor die mensen.

Het is niet de eerste keer dat dit voor komt in Australië. In 2009 kwamen 170 mensen om door zo'n bosbrand. Het probleem is ook dat de temperatuur niet daalt. Het wordt steeds warmer, waardoor het geen kans heeft om af te koelen. Ik heb wel al gelezen dat de temperatuur gaat dalen en dat het gaat regen. Wat volgens mij voor die mensen een mirakel is. Regen is datgene wat ze nu nodig hebben.

Ook wil ik even zeggen dat die brandweermannen veel respect verdienen. Je moet het maar doen, die branden daar blussen en wetende dat het een fataal gevolg kan hebben. Die mannen leven voor hun job en dat vind ik prachtig.

Dit is een natuurfenomeen waar we helaas niet altijd iets kunnen aandoen. Wij kunnen niet zorgen dat de zon minder straalt zodat het kouder wordt of dat het regent. Het enige wat we dan kunnen doen is hopen en zoveel mogelijk helpen waar kan.

Natuur in de wereldreligies

Jodendom

Jahweh heeft de natuur gegeven aan de mensen volgens het jodendom. Het is dan ook de bedoeling dat de mens er goed mee omgaat, want wie de natuur kapot maakt, maakt ook God kapot. Bovendien zullen er na hun ook geen mensen meer zijn die de natuur nog kunnen herstellen.

Er zijn heel wat joodse organisaties die de mensen dichter bij de natuur wil brengen en voeden bewust kinderen op met de natuur. De natuur is niet alleen positief. God kan het namelijk ook gebruiken om mensen te straffen. Een voorbeeld hiervan is dat God 10 plagen aan de Egypteraren  gaf. Hij maakte namelijk een rivier zo onleefbaar dat alle vissen stierven en de Egyptenaren honger leden. Dit deed Hij omdat de Egyptenaren de joden gebruikten als slaven.

Sommigen joden denken nu zelf dat de huidige milieuvervuiling een straf is van God.

Islam

Bij de islam is het Turkse Tema die er voor zorgt dat de Turken zich bewust zijn met de natuur. Het Tema is gebaseerd op het heilige boek van de islam: de Koran. Er is ook een soera die beschrijft dat alle planten en bomen de eer van Allah zingen.

Een goede moslim is iemand die zich verantwoordelijk gedraagt naar zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat een medewezen uitsterft, zal achteraf een verantwoording moeten aflegging. Mohammed was de eerste stichter van een natuurreservaat. Hij zorgde er namelijk voor dat rond Mekka een reservaat stelde waar geen bomen gekapt mochten worden. Hij stelde zelf speciaal wachters aan om toezicht te houden dat iemand nog maar  een poging deed om iets te doen rond die bomen.

                                                                          Boeddhisme

Boeddhisten zien de aarde als en levend wezen die voor ons zorgt. De aarde geeft ons namelijk een plek om te leven en wat daarbij allemaal nodig is. Als de mensheid goed samenwerkt, dan is Moeder Aarde gezond. Is dit niet zo? Dan is Moeder Aarde ziek en kan dat de ondergang betekenen.

Boeddhisten vinden dat ze zelf een onderdeel van de natuur zijn. Mensen, dieren en platen zijn slechts draadjes in het web van het leven. Als één van die draden kapot gemaakt of vernietigd wordt dan heeft de hele samenleving daar gevolgen van. Jouw draadje is namelijk afhankelijk van de andere. We vernielen het evenwicht en de harmonie niet alleen in het web, maar uiteindelijk ook in onszelf.

De mensen moeten inzicht hebben in de relaties tussen mens, dier en plant en alle andere levende wezens. De mens kan en mag zich niet gedragen alsof de wereld alleen van hen is en ermee doen wat hij wil.

Volgens het boeddhisme zijn we slechts op bezoek. Daarom moeten we de natuur met respect behandelen. Wie dat niet doet, gaat in tegen het boeddhisme.

   Hindoeïsme

In het hindoeïsme gaat het niet om één heilig boek, maar om verschillende. De oudste daarvan zijn de Veda’s, waar verhalen van onder meer God, de natuur, het heelal, hoe je moet leven en geneeskund in staan. Er staan geen regels of wetten in.

Hetgeen wat alle hindoes binden, is de manier waarop ze naar de natuur kijken. Ze geloven in alle goddelijke wezens en hebben een groot respect voor de natuur. Sommigen van hen geloven dat de natuur een ziel heeft. Hindoes eten geen vlees omdat ze vinden dat je andere wezens geen pijn moogt doen, ook niet voor voedselvoorziening. Het symbool voor respect voor de natuur is de koe. Koeien zijn dan ook heel heilig voor hen.

De Ahinsaleer is de leer die zegt dat mensen geen geweld mogen gebruiken. Dit geldt ook tegenover dieren, planten, natuur, milieu,.. Volgens het hindoeïsme is het ook de plicht dat de mens altijd bezig is met verrichten van goede, eerlijke en oprechte daden. Daar genieten alle levende wezen op de aarde van.

                                                                         Christendom

Ook hier is de natuur een belangrijk aspect. Het was namelijk een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen omdat hij deze schepping goed zou onderhouden. Volgens de Bijbel is de mens verantwoordelijk over de natuur en de dieren. De mens mag niets vernietigen.

De mens is geen eigenaar van de aarde en mag die dan ook niet uitbuiten. Hij moet er goed voor zorgen omdat er na hem nog mensen op de aarde komen. De mens bezit de aarde niet, maar leent die van God.

God nam de mens en plaatste die in de hof van Eden. Eden betekent het paradijs. De mens mag die dan ook bewerken en bewaren, zo staat het in het heilige boek, de Bijbel.

Voor veel christenen is de natuur dan ook het bewijs voor het bestaan van God. Het kan niet ontstaan zijn uit de oerknal want daar is het veel te prachtig voor. Wie de natuur beschadigt, verwaarloost de schepping.

Waar sta ik? 

Zelf ben ik een christen, maar zo voel ik me niet tegenover de natuur. Mijn voorkeur gaat dan eerder uit naar het boeddhisme. Ik vind het ook wel degelijk zo dat alles met elkaar te maken heeft, mens, dier en plant. Schaadt je het ene, dan schaadt je het andere. Om even een voorbeeld te geven: als je planten of grassen vernietigt, dan kunnen bepaalde diersoorten niet meer eten en sterven sommige plantensoorten uit. Waar ik ook wel mee akkoord ga is dat wij slechts op bezoek zijn en eigenlijk is dat ook zo. De aarde leeft langer dan dat wij zullen leven. Begrijp me niet verkeerd ik ben en blijf christen en ben daar tevreden mee, maar op vlak van natuur begrijp ik eerder het boeddhisme.