Inleveren voor of tegen het neoliberalisme- Paul Verhaeghe

De tekst van Paul Verhaeghe gaat over neoliberalisme. Wat is neoliberalisme? Wel neoliberalisme is het streven naar een gereguleerde markt waarbij marktinvloeden gecombineerd worden met overheidsinvloeden. Zelf moesten we 4 opvattingen zoeken in de tekst waar we akkoord mee gaan. Hieronder vind je mijn 4 opvattingen. Ga je er mee akkoord of niet? Geef gerust je mening. 

1. De mens is nu eenmaal egoïstisch en corrupt, zo luidt het, enkel uit op eigen voordeel en genot en altijd in concurrentie met de ander.

Ik vind wel dat dit klopt. Men denkt ook meer en meer van 'hoe kan ik er het best uitkomen?' Een simpel voorbeeld is in een klas. Er zijn twee leerlingen die iets misdaan hebben, de ene komt er eerlijk voor uit dat hij het gedaan heeft terwijl de andere zegt dat hij er niets mee te maken heeft. De reden waarom hij niets zegt is omdat hij niet wil gestraft worden. Zijn vriend wordt ondertussen wel gestraft terwijl hij niet alleen was. Dit komt trouwens ook heel vaak voor (jammer genoeg). Men is ook in concurrentie met elkaar. Bijvoorbeeld, je ziet iemand lopen met een dure handtas van Louis Vuitton. Iedereen vindt die tas geweldig. Jij staat in de winkel en ziet daar een tas van Michael Kors staan. Ze kost 400 euro. Je vindt het wel een beetje duur, maar jouw vriendin heeft ook een dure tas en de jouwe is zelfs nog duurder. Je koopt ze en pronkt er mee op school. Dit is ook iets wat vaak voorkomt. Je ziet dat iemand iets heeft wat jij niet hebt en je zal er alles aandoen om het ook te hebben. Zo heb je verschillende voorbeelden. Mensen willen altijd beter presteren dan de andere.

2. 'Who needs me?' Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand. Zij maken deel uit van een groeiende groep menselijk afval. Binnen een maatschappij die voortdurend de boodschap verkondigt dat iedereen het kan maken als hij zich maar voldoende inzet, betekent dit steeds dat meer mensen geconfronteerd worden met vernedering, schuld en schaamte. 

Deze opvatting heeft me aan het denken gezet. Ben ik ook zo iemand die denkt dat niemand mij nodig heeft? Ja, ik ben inderdaad soms iemand die zo denkt, maar om die mensen dan een groeiende groep menselijk afval te noemen, vind ik nogal grof gezegd. Ik zou eerder zeggen dat die mensen meer bevestiging nodig hebben. En het laatste deel van zijn opvatting vind ik ook wel correct. Als je uw uiterste best doet en dan niets van resultaat behaald, voel je u wel vernedert. Dat is zoals bij een toets van een vak waarin echt slecht bent. Je studeert al 3 dagen voor die toets en je hebt het gevoel dat het je gaat lukken, je maakt de toets en hebt er een goed gevoel bij. De volgende dag krijg je hem terug en zie je dat je een onvoldoende behaald hebt. Je voelt je vernedert en schaamt je  want de meeste van jou klas hebben wel een voldoende, je voelt je schuldig omdat je denkt dat het je eigen fout is omdat je zogezegd niet voldoende gestudeerd hebt. Mensen worden er dagelijks mee geconfronteerd.

3. Daarmee heeft het competentie-onderwijs uitdrukkelijk het ideologisch gedachtengoed  van het neoliberalisme geïmplementeerd in de scholing van onze kinderen. We hoeven dan ook niet verwonderd te zijn als hun eerste vraag luidt: wat breng het op? Voor mij?

Dit klopt wel. En zeker als ik kijk naar mijn eigen 'studentenleven'. In het middelbaar kwam deze vraag vaak terug: waarvoor gaan wij dat nog gebruiken later? Dit vooral bij wiskunde en natuurwetenschappen al die moeilijke formules worden niet gebruikt in het dagelijks leven, dus waarom moeten we die dan leren? Het is zo dat de jeugd van tegenwoordig zo denkt, maar dat ligt niet alleen aan ons. We zitten in zo een maatschappij die ons zo doet denken. We denken ook al aan onze toekomst omdat we dat zo leren. Al hetgeen wat we doen, bereid ons voor op onze toekomst. Daarom dat we vaak diezelfde vraag stellen. En ik vind het ook normaal dat we zo denken.

4. Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost? Welke graad van blindheid is er nodig om niet te beseffen dat de zaken omgekeerd liggen: dat men de onleefbaarheid van een louter economisch gestuurde maatschappij kan afmeten aan het aantal drop outs, met zelfdoding als meest definitieve gevolg.

Dit vind ik zeer mooi gezegd. Het is inderdaad al van ver gekomen dat men dit durft uit te spreken. Ik heb al dikwijls gehoord: 'Amai, hoe egoïstisch kunde zijn om onder een trein te springen? U ouders mogen voor de rest van hun leven betalen voor die persoon!' Wel excuseer, maar ik denk dat het erger is dat ze hun kind zijn kwijt geraakt op zo'n manier. Het is niet nodig om zo'n idiote uitspraak te maken. Hij heeft ook voor een stuk gelijk, de maatschappij zorgt er voor dat mensen alleen nog maar die oplossing zien. Natuurlijk kan het ook om persoonlijke redenen gaan, waar de maatschappij niets kan aan doen. Pesterijen is bijvoorbeeld wel de schuld van de maatschappij. Als er geen grote verschillen waren tussen arm en rijk zouden er al veel minder pesterijen komen. Het is en blijft jammer, maar zo'n idiote uitspraak is dan echt niet gepast.